Dictionary

[ˈwɪərɪ Am. ˈwɪr-] adj., v.

adj. (-ier, -iest)

1. weary child គ្មាន​កម្លាំង​ពលំ.
2. weary task ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ធុញ​ថប់​តប់​ប្រមល់.
3. weary of sth./of doing sth. ធុញ​ថប់​តប់​ប្រមល់​នឹង.

vt. ធ្វើ​ឲ្យ​អស់​កម្លាំង.

• Walking up hill wearied Grandfather.

vi. អស់​កម្លាំង.

Word Family: wearily adv., weariness n.