Dictionary

[haʊnd] n., v.

n.

1. hunting hound ឆ្កែ​បរបាញ់.
2. Sl. movie hound មនុស្ស​ញៀន (មើល​កុន​។ល។).

vt.

1. hound foxes បរបាញ់​ដោយ​ប្រើ​ឆ្កែ.
2. hound him for money ទទូច​ច្រំដែលៗ.
3. The landlord has been hounding us for the rent រំខាន​ឥត​ឈប់​ឈរ. Syn. harass
4. hound s.o. out (of sth.) | hound s.o. from sth. បង្ខំ​ឲ្យ​ចេញ​ពី​ការងារ ឬ ពី​ទី​កន្លែង (ដោយ​បង្ក​ការ​លំបាក), They were hounded out of the country.

Word Family: hounder n.