Top Ads Banner

disgrace

    [dɪsˈɡreɪs] n., v.

    n.

    1. in disgrace ភាព​អាម៉ាស់​មុខ ឬ អបយស.
    2. Fig. The incident was a disgrace របស់​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្មាស​គេ.
    3. You're a disgrace to your family អ្វីៗ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ខូច​កិត្តិយស.

    vt. ធ្វើ​ឲ្យ​ខូច​កិត្តិយស, ធ្វើ​ឲ្យ​អប​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ.

    Word Family: disgracer n.