[dɪsˈɡreɪs] n., v.
n.
- in disgrace ភាពអាម៉ាស់មុខ ឬ អបយស.
- Fig. The incident was a disgrace របស់ដែលធ្វើឲ្យខ្មាសគេ.
- You're a disgrace to your family អ្វីៗដែលធ្វើឲ្យខូចកិត្តិយស.
vt. ធ្វើឲ្យខូចកិត្តិយស, ធ្វើឲ្យអបកេរ្តិ៍ឈ្មោះ.
Word Family: disgracer n.